30 Mei 2008

Zadelpijn verdwijnt...glorie blijft!

Michael Flinterman heeft gisteren met bravoure zijn missie voltooid. Na 550 kilometers, 5 vermoeiende dagen, de nodige zadelpijn, weer en wind én de nodige support, kwam Michael woensdag rond 19.45 uur uitgeput maar zeer voldaan aan in het Duitse Europapark.

Met een dikke glimlach kan Michael terugblikken op een ongelooflijke persoonlijke prestatie. Na 5 jaar aanlooptijd heeft hij zijn plannen waargemaakt en kan hij nu volop genieten van de hieraan verbonden glorie.

De aftrap - De trip van Michael naar Europapark begon zaterdagmorgen 24 mei om 11.00 uur vanaf het Troy-gebied in Attractiepark Toverland. Na een laatste ontspannen rit in zijn favoriete houten coaster was het uur van de waarheid aangebroken. Het management team van Toverland (inclusief Toos Toverhoed) én supporters van Michael gaven hem op deze morgen een laatste duwtje in de rug. Met een fiets vol Toverland-ballonnen en de laatste enthousiaste aanmoedigingskreten, was de aftrap gemaakt en kon het avontuur beginnen.

De tocht - Het was geen makkelijke tocht die Michael onderging. Het intensieve trainingsschema dat hij gevolgd had, was dan ook zeker geen overbodige luxe. Met elke dag 110 kilometer op de teller en 8 tot 10 uur trappen, gevolgd door de nodige zadelpijn en verzuring was het uiteindelijk de overwinningskracht en doorzettingsvermogen dat de boventoon voerden. Na 5 dagen intensief trappen werd het eindpunt Europapark bereikt en kan Michael zichzelf gaan trakteren op een aantal ritjes achtbanen, zoals een échte pretparkfan betaamt.

Indrukken - Het was niet alleen kommer en kwel tijdens de tocht, zo heeft Michael de nodige indrukken opgedaan en cultuur kunnen snuiven. De Dom van Keulen werd gepasseerd, het Europaparlement in Straatsburg werd bekeken en de vele kastelen en ruďnes staan ook nog helder op Michael’s netvlies.

Bij de Mercedes-Benz fabriek in Grüninsel stond Michael even in tweestrijd en leek het een ontzettend aangename gedachte om met deze vierwieler zijn tocht te vervolgen. Echter viel hij niet van zijn geloof en stapte kranig weer op zijn fiets. Op de derde dag kon de route op 10 km na helaas niet afgemaakt worden, daar er geen veilig fietspad te vinden was. Maar gelukkig werd dit op de vierde dag weer dubbel en dwars goedgemaakt door wat extra kilometers, dankzij een foutief gevolgde route. Ook een vliegveld dat de doorgang blokkeerde, bracht Michael niet van de wijs, zijn doel was duidelijk en dit zou hoe dan ook bereikt worden.

Euforie - Moe maar uiterst voldaan kan Michael sinds gisteravond terugblikken op een tocht, die hij zijn levenlang niet zal vergeten. Wat begon als een idee, dat jarenlang lag te sudderen en met de jaren de kracht qua overtuiging verloor, mondde uiteindelijk uit in een enorm knappe persoonlijke prestatie. De zadelpijn zal op korte termijn verdwijnen, maar de glorie zal nog lang heersen in de familie-, vrienden- en kennissenkring van Michael.

Een ervaring om nooit te vergeten……….

Bron, persbericht : Toverland Sevenum
.

Terug