Het publiek is hier kermis-minded

Door Domien Huijbregts. vrijdag 11 juli 2008

DONGEN - Terwijl de mannen van het spookhuis nog met hamers, touwen en kraanwagen bezig zijn aan de opbouw van hun attractie, staan Tiny Paashuis en Tinus van Reeken ontspannen met een kop koffie onder de luifel van Candy Pleasure.

De snoepkraam van Paashuis is grotendeels klaar voor de opening van de jaarlijkse kermis, vanavond op het Wilhelminaplein in Dongen. Tiny rekent tussen de koffie door af met de man van de elektra, zijn vrouw Wil haalt een voor een de glazen potten met zuurstokken leeg voor een poetsbeurt.

Het is voor hen de vijftiende keer dat ze hier staan. En met plezier, zeggen ze, want het publiek in Dongen is 'kermis-minded'. " De mensen zijn gezellig, je hebt niet te veel toestanden", zegt Tiny. En dat is lang niet altijd zo, weet Van Reeken. "Je hebt ook plaatsen waar de jaloezieën naar beneden gaan zodra wij met onze wagens een dorp binnenrijden. Hier kennen ze je nog als je na een jaar weer een winkel inloopt."

Van Reeken is hier nu voor het tiende jaar. Samen met zijn vriend reist hij met een suikerspinkraam de Nederlandse kermissen af. Hij is daarmee de vierde of vijfde generatie van zijn familie die in het kermisvak zit. "Hoe lang het precies teruggaat, weet ik niet", vertelt hij. "Mijn voorouders zijn ooit begonnen met schommels en mijn ouders hadden een schiettent. Ikzelf draai nu alweer twintig jaar suikerspinnen."

Eigenlijk wilde Van Reeken het kermisleven helemaal niet in. Dus toen hij de deur van het ouderlijk huis achter zich had dichtgetrokken, ging hij aan de slag als vrachtwagenchauffeur. " Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus na vijf jaar stond ik toch weer in mijn eigen kraam."

Ook Paashuis komt uit een echt kermisgeslacht. "De oma van mijn vader reisde in België rond met een orgel en een dansvloer. En nu is ook mijn zoon voor het vak gevallen. Alleen mijn dochter wil er niets van weten. Zij woont nu in ons huis in Vught, ze zit daar in de vijfde klas van het vwo."

Inmiddels is een leven zonder kermis voor zowel Paashuis als Van Reeken ondenkbaar. "Aan het eind van het seizoen ben je het sjouwen en reizen wel zat en in de wintermaanden doe ik dan ook helemaal niets. Maar zodra de zon weer een beetje begint te schijnen en het groen terugkomt in de bomen, wil je er vanzelf weer op uit."

Bron overgenomen met officiële toestemming : BN/De Stem

Terug